Güzel Sanatlar ve Edebiyat (Doğru-Yanlış)

Evrenin ya da olayların bir bölümünü konu olarak seçen, deneysel yöntemlere ve gerçekliğe dayanarak yasalar çıkarmaya çalışan, bunu düzenli bilgi hâline dönüştüren çalışmalara plastik sanatlar denir.

Bilimsel çalışmalarla ulaşılan sonuçlar her türlü çelişkiden uzak, kendi içinde tutarlı olmak durumundadır.

Ritmik sanatların çoğunda hareket ögesinin yanında fonetik ve görsel ögelerden de yararlanılır.

Zanaat, duygu, düşünce, coşku ve hayallerin çizgi, renk, biçim, ses, söz, ritim gibi unsurlarla güzel ve etkili bir biçimde ve kişisel bir üslupla ifade edilmesidir.

Sanatın ayırıcı özelliği; günlü, basit, sıradan şeylerin üstünde olmasıdır.

Bilim adamı açıklamak, sınıflandırmak, nedenleri ortaya çıkarmak; sanatçı ise hissettirmek, betimlemek, çağrıştırmak, duygu dünyasına seslenmek gibi amaçlarla hareket eder.

Sanatçıyla zanaatkar arasındaki farkların en önemlisi, ayrı malzemeleri kullanmamalardır.

Her sanat eser, insanla ya da insanın içli dışlı olduğu bir şeyle ilgilidir.

Bir ürünün ustalık gerektiren bir süreç sonunda oluşturulması ve güzel olarak nitelenmesi o ürünün sanat sayılması için yeterlidir.

Bilimsel çalışmalarda kişisellik, güzellik, yaratıcılık, hayale yaslanma gibi ögeler ön plandadır.

Eyleme dönüşmüş ifadelerle belli olay ve olguların canlandırılması esasına dayalı sanatlar modern sınıflandırmada dramatik sanatlar başlığı altında ele alınır.

Mimari, geleneksel sınıflandırma yöntemine göre fonetik bir sanattır.

Sanatçı maddeyi, öncelikle faydalı olsun, zanaatkâr ise öncelikle güzel, özgün ve etkileyici olsun diye işler.

Edebiyat, kişinin düşünce dünyasından çok duygu ve hayal dünyasına seslenen bir sanat dalıdır.

Dilin günlük kullanımı ile bilim, felsefe ve edebiyat alanlarındaki kullanımı farklıdır.

Öykü, coşku ve heyecanı dile getiren metinler arasında yer alır.

Edebi metinleri okuyan herkes, aynı şeyleri hisseder, hatırlar; bu metinler herkese aynı şeyleri çağrıştırır.

Olay çevresinde gelişen edebi metinler; anlatmaya bağlı ve göstermeye bağlı olarak iki gruba ayrılır.

Edebi metinlerde çoğunlukla nesnel yargılara yer verilir, gerçekler değiştirilmeden dile getirilir.

Öğretici metinler farklı anlam ve yorumlamalara açık metinlerdir.